Gracze próbowali przekazać „narrację” w wiadomościach grupowych, Crown mówi Hockey Canada o procesie w sprawie napaści seksualnej

UWAGA: Ten wpis zawiera drastyczne szczegóły.

Nawet jeśli EM wygłosiła komentarze w stylu: „Niech ktoś przyjdzie mnie wyruchać”, nie oznacza to, że wyraziła „ważną zgodę” na konkretne czyny, o które oskarżono mężczyzn.

Cunningham twierdzi, że masturbacja EM na prześcieradle nie jest wyrazem zgody.

„Masturbacja, podobnie jak flirtowanie, nie przekazuje niczego” – mówi.

EM zeznała, że ​​mężczyźni położyli prześcieradło na podłodze w pokoju hotelowym i poprosili ją, aby się na nim położyła i przygotowała dla nich pokaz masturbacji, co też zrobiła, aby dać im to, czego chcieli.

„Nie można wnioskować, że skoro ktoś się masturbuje, chce uprawiać seks oralny lub jest gotowy mieć penisa w swojej waginie” – mówi Cunningham. „Nie można traktować tego jako wyrażenia zgody na jakikolwiek inny akt seksualny. Po prostu nie można. Prawo na to nie pozwala”.

Korona wyjaśnia teraz prawną koncepcję zgody.

Cunningham mówi:

• Zgoda jest koncepcją afirmatywną. Nie jest to „tak oznacza tak, dopóki ktoś nie powie nie”. Jest to „nie, dopóki ktoś nie zdecyduje tak”.
• Jeżeli ktoś w myślach nie dokonuje wyboru, nie ma mowy o zgodzie.
• Zgoda jest dobrowolnym wyborem konkretnej czynności wobec konkretnej osoby.
• „Słyszałeś od sześciu mężczyzn, którzy byli w pokoju. Wszyscy powiedzieli, że wyrażała zgodę. Nikt poza EM nie może powiedzieć, czy wyrażała zgodę. Liczy się tylko to, co jest w jej umyśle”.
• Zgoda nie polega na „jednokrotnym zaznaczeniu pola wyboru na początku spotkania”.
• Zgoda nie może być udzielona z góry. Musi być jednocześnie (w tym samym czasie) z dotykaniem.
• Jest to dobrowolna zgoda osoby składającej skargę na podjęcie określonej aktywności seksualnej.
• W prawie nie ma czegoś takiego jak zgoda na aktywność seksualną. Można wyrazić zgodę tylko na określone czynności.
• „EM mógł powiedzieć: »Ktoś mi coś zrobi«. To nie jest ważna zgoda prawna na cokolwiek. Nie wiąże się z konkretnym działaniem z konkretną osobą”.

McLeod powiedział policji, że nagrał „wideo zgody” po tym, jak EM się zdenerwowała. Uspokoił ją i nagrał wideo, a potem doszło do seksu oralnego, mówi Cunningham.

Cunningham próbuje odtworzyć nagranie na sali sądowej, ale następuje opóźnienie, więc odczytuje z nagrania to, co powiedziała McLeod: „Ale ty się z tym zgadzasz, prawda?”

Fakt, że mówi „chociaż” jest dość wymowny, mówi Cunningham. Gdyby EM błagał o seks, nie powiedziałby słowa „chociaż”.

Cunningham wskazuje również na wiadomość, którą McLeod wysłał do EM 20 czerwca 2018 r., w której napisał do EM: „Powiedziałaś, że dobrze się bawisz?”. Cunningham mówi, że wygląda na to, że McLeod próbuje wykorzystać nagrania, które nagrał, jako dowód dla EM, że wyraziła zgodę.

Gdyby prosiła o to całą noc, napisałby o tym w wiadomości tekstowej – mówi Cunningham.

Mężczyźni mówią, że czuli się niekomfortowo z powodu domniemanej seksualnej agresji EM i większość z nich nie chciała robić nic seksualnego z EM, ponieważ mieli dziewczyny, przypomina Cunningham sędziemu. Ale nie pozwolili jej opuścić pokoju hotelowego, dodaje.

„Jeśli nikt nie chce się z nią mierzyć, to dlaczego po prostu nie pozwolić jej odejść” – argumentuje Cunningham, gdy się ubiera.

Zamiast nic nie robić i pozwolić jej odejść, przekonują ją, żeby została (zgodnie z zeznaniami EM i oświadczeniami Harta, Howdena i McLeoda) – dodaje Crown.

„Całość dowodów wyraźnie pokazuje, że jest zdenerwowana, próbuje wyjść, a oni podejmują kroki, żeby ją zatrzymać w pokoju”.

„Jedynym rozsądnym wnioskiem jest to, że robią to, ponieważ chcą, żeby została. To oni chcą, żeby aktywność seksualna w pokoju trwała. Nie ma żadnego innego rozsądnego wniosku”.

Howden powiedział policji w 2018 r., że słyszał, jak EM „płacze”, przypomina sędziemu Cunningham.

Cunningham twierdzi, że fragmenty grupowego czatu dowodzą, że EM nie był agresorem seksualnym ani nie „błagał o seks” tej nocy.

Howden napisała: „To ona się rozebrała i zaczęła błagać wszystkich”, a McLeod odpowiedział: „Tak, ale co mam powiedzieć, jeśli zapytają, dlaczego nagrałam te filmy?”

Cunningham zeznał dziś przed sądem, że McLeod zadał to pytanie, ponieważ zdał sobie sprawę, że narracja, jakoby błagała o seks, nie jest zgodna z nagraniem przez niego, na którym pyta ją, czy wszystko u niej w porządku.

„Jeśli twierdzisz, że wyrażała tak entuzjastyczną zgodę, że dosłownie o nią błagali”, to dlaczego miałbyś nagrywać wideo, żeby to udowodnić, pyta sędziego Cunningham.

McLeod powiedział londyńskiej policji w 2018 r., że obawia się, iż kobieta później powie, że nie wyraża zgody na to, co działo się w pokoju 209.

„Jeśli domagała się seksu, błagała o seks wielokrotnie, czy nie miałoby sensu uchwycić tego na wideo, a nawet na audio? Jeśli naprawdę był zainteresowany uchwyceniem jej entuzjastycznej zgody na wideo, mieli mnóstwo okazji, ponieważ [mężczyźni] mówią, że mówiła takie rzeczy przez całą noc” – mówi Cunningham.

Między sędzią a Koroną trwa wymiana zdań na temat tego, czy w pomieszczeniu było inne jedzenie.

Formenton powiedział, że widział puste pudełka po skrzydełkach kurczaka, ale McLeod zabrał jedzenie dopiero po przybyciu Formentona, mówi Cunningham.

Możliwe, że były tam wcześniej, mówi Carroccia Cunninghamowi.

Przez chwilę gadają o tym, po czym Crown mówi: „Mam wrażenie, że to nie jest przekonujący argument. Zrobię sobie przerwę”.

Carroccia kiwa głową, a sąd robi przerwę.

Carrcoccia zadawała Cunningham wiele pytań na temat jej przemówień końcowych, wtrącała się, prosiła o wyjaśnienia i orzecznictwo, a czasem mówiła Cunningham, że przedstawia dowody, które nie są dozwolone.

Cunningham mówi, że ważne jest również, aby pamiętać, że Dubé powiedział, że dostał SMS-a od Jake'a Beana, który informował go, że w pokoju jest jedzenie, i dlatego tam poszedł. Powiedział również śledczym, że nie sprawdził swojego telefonu, więc nie zobaczył SMS-a od McLeoda zapraszającego zespół na trójkąt.

The Crown twierdzi, że nie było żadnej wiadomości od Beana.

Cunningham umieścił na swoim telefonie zdjęcie Dubé wchodzącego do lobby hotelowego bez koszulki o 3:13 nad ranem

„Można wnioskować, że powiedział to, aby wyjaśnić, dlaczego jest zszokowany, znajdując nagą kobietę w (pokoju) 209” – mówi. „To się nie zgadza. Wszystko to ma na celu zapewnienie mu wiarygodnego zaprzeczenia, że ​​widział tę wiadomość od pana McLeoda. Można wnioskować, że jechał do 209, ponieważ wiedział, że seks jest oferowany”.

Dubé uśmiecha się do stołu obrońców, podczas gdy na ekranie wyświetla się zdjęcie z gołym torsem z lobby hotelowego. Następnie ściska czubek nosa i pochyla głowę.

Jak przypomniał sędziemu Cunningham, mężczyźni powiedzieli policji w 2018 r., że to jedzenie, a nie wiadomości tekstowe od McLeoda o trójkącie, sprowadziły tamtej nocy innych graczy z drużyny hokejowej do pokoju 209.

„Wasza Wysokość może wywnioskować, że pójście do pokoju McLeoda po jedzenie to fałszywa idea zaszczepiona na czacie grupowym, która przedostaje się do relacji wszystkich tych mężczyzn, celowo lub nie.”

Cunningham twierdzi, że w 2018 r. McLeod „bezczelnie skłamał” detektywowi, mówiąc, że mężczyźni poszli do jego pokoju, ponieważ zamówił jakieś jedzenie.

McLeod zamówił jedzenie i powiedział detektywowi, że dotarło o 2:10 rano, ale w rzeczywistości dotarło o 2:57 rano, zauważa Cunningham. Powiedział detektywowi, że czekał w holu na jedzenie, ale nagranie pokazuje, że to dostawca czekał na McLeoda.

Torba z jedzeniem, którą odebrał McLeod, była „mała” i „nie było to zamówienie, które można by złożyć nawet dwóm innym osobom”, a co dopiero dużej grupie – mówi Cunningham, pokazując klatkę z nagrania z monitoringu w holu.

Jedzenie było w białej plastikowej torbie jednorazowego użytku, takiej samej, w jakiej często dostarczane jest jedzenie – mówi.

Jednak to Jake Bean „podejmuje pierwszą próbę” narzucenia mężczyznom, jaka powinna być narracja – mówi Cunningham o czacie grupowym.

Pisze SMS-a: „Nie, chłopcy, nie musimy nic wymyślać. Nikt nie zrobił nic złego. Poszliśmy do pokoju, żeby zjeść. Przyszła ta dziewczyna. Chciała uprawiać seks ze wszystkimi z nas. Nikt tego nie zrobił. Zrobiła loda kilku facetom, a potem wyszliśmy z pokoju, kiedy zrobiło się za głośno”.

Cunningham wyświetla tekst na ekranie dla sędziego. Prawnik mówi, że w tym tekście jest wiele kłamstw, w tym, że Bean nie wie, że „nikt nic złego nie zrobił”, ponieważ wyszedł wcześniej, wie, że to nieprawda, że ​​wszyscy poszli do pokoju, żeby zjeść, i że kobieta już tam była i nie przyszła po fakcie.

Narracja rozwija się wraz z tekstem Howdena, który zawiera stwierdzenie, że „dziewczyna zaczęła błagać wszystkich, aby uprawiali z nią seks”. To pierwszy raz, kiedy ktoś wspomina o błagającej kobiecie.

„Grupowa rozmowa pokazuje, że wszyscy uczestnicy brali udział w dyskusji na temat rozwijającej się narracji” – mówi Cunningham, nazywając to „projektem pracy grupowej” mającym na celu ustalenie, jaka powinna być historia.

Obrona stwierdziła, że ​​na czacie grupowym między graczami z 26 czerwca 2018 r. widać grupę młodych mężczyzn, którzy są przestraszeni i zmartwieni dochodzeniem Hockey Canada i możliwym dochodzeniem policyjnym.

The Crown twierdzi, że ważne jest, aby wziąć pod uwagę, kto był na czacie grupowym. Raddysh i Katchouk nie są; Dubé uwzględnił w czacie grupowym tylko osoby, które były w pokoju tej nocy, kiedy doszło do aktów seksualnych, mówi Cunningham.

Jak mówi, w czacie grupowym „konkretnie i celowo uczestniczą tylko osoby, które muszą uporządkować swoje historie”.

Kiedy McLeod pisze: „Musimy wszyscy mówić to samo, jeśli zostaniemy przesłuchani. Nie możemy mieć różnych historii ani niczego wymyślać”, daje mężczyznom do zrozumienia, że ​​ich historie muszą się zgadzać i „podkręca rekord” na wypadek, gdyby ktoś w przyszłości zobaczył grupowy czat, mówi Cunningham.